Reclamekolder: de versleten kleding
Weet ik veel welk merk het is, maar er is een campagne waarbij jongeren om één of andere reden proberen een goed kledingstuk versneld te verslijten. De ene keer is het een pubermeisje die een spijkerbroek wil verslijten om erbij te horen, de andere keer een puistig jongetje die zijn vriendin wil wijsmaken dat hij het rode shirt dat hij van haar heeft gekregen wel degelijk draagt. Telkens zijn het dus mensen die in de problemen zitten en wat doen ze? Ze pakken een uitermate goed wasmiddel om het kledingstuk te verslijten. Dat lukt natuurlijk niet. Een slim mens zou zeggen: laat ik naar de supermarkt gaan, dan koop ik een slecht wasmiddel om het gewenste effect te bereiken. Maar dat gebeurt niet. En aangezien jongeren slim zijn is er maar één conclusie mogelijk. Er bestaan geen slechte wasmiddelen. Waarom dan dus dat dure merk, vraag ik mij af.

Taalvervuiling: mijn ding
Jawel, alweer een foute vertaling uit het Engels. Van de MAVO: iets moeilijks is a difficult thing, iets slechts is a bad thing enzovoort. Nu hebben wij schrandere TV-kijkers die er prat op gaan alleen naar het Engels te luisteren zonder naar de ondertitels te kijken (ze spieken echt niet hoor). Vanuit deze hoek hoor je steeds vaker "een moeilijk ding", "een slecht ding". Speciaal geval vormt het mijne, heen- en terugvertaald komt dat op "mijn ding". Zo kunnen we telkens onomwonden vaststellen dat we te maken hebben met een stoere TV-kijker die het zonder ondertitels kan.

Stemmerseczeem: nieuwe leus LPF
"Heb je lef, stem LPF" schijnt het te worden. Nee toch..? Denk nou eens na wat je daarmee communiceert! "Alleen als je echt lef hebt, pas dan stem je LPF." Volgens mij is die leus ingegeven door de jaren-80-serie "Thrill Seekers" met o.a. Evil Knievel, een soort Jackass avant la lettre. Staat er bij het stemhokje straks ook een medewerker met een brandblusser klaar voor als het toch onverhoopt misloopt.
Maar goed, weer een raadsel erbij voor de sms-spelletjes. Maak de zin af:
Heb je lef, ga parachutespringen.
Heb je lef, spring van een flat.
Heb je lef, stem ...

Actueel: Euroflatie (2)
De Telegraaf en het AD meldden gisteren op de voorpagina dat veel gezinnen financiële problemen hebben gekregen omdat ze vanwege de Euro moeilijk kunnen inschatten of iets duur is of niet. Men schijnt nog steeds moeite te hebben met omrekenen. Eigen schuld zou ik zeggen, stop dan ook met dat omrekenen. Leg een nieuw referentiekader aan. Een krop sla kost 49 cent, een krat Heineken 10,29, een Volkswagen Golf vanaf 17.035 en een gemiddeld rijtjeshuis vanaf 150.000. En leer je eigen salaris uit je hoofd.

Taalbederf: de tussen-n
"Nieuwe spelling op de helling", kopte het NRC deze week. De tussen-n moet het ontgelden. Ik durf te onderschrijven dat de nieuwe regels (wat heet nieuw, 1996 dacht ik alweer) de taal hebben verarmd. Vroeger wist je haarfijn het verschil tussen een vossenhol en een vossehol maar tegenwoordig is dat onduidelijk. Terug met die oude regels zou ik zeggen!

Media: Webring Nederlandse webloggers
Ik heb er maar één opgericht. Kijk in het rechtermenu en je vindt er alles over.

Techniek: Alternatieve Windows
Geef het een paar minuten om te laden maar dan werkt het perfect: Windows RG.

Taal: het vat-geen-kou-boy-effect.
Wie weet de officiële naam voor het vat-geen-kou-boy-effect, waarbij woorden of namen zitten verpakt in een zin?
- Wat zijn die varkens slapjes.
- Is die Frank rijk?
- Weet jij hoe laat die Rus landt?
- Zou zij ze broodje lusten?
- Je kunt zeggen wat je wilt maar buin is ze.
- Je kunt beter naar Gilze rijen dan naar Hinde lopen.
- Ik denk dat ik dat bos koop.
- Is het nog ver, Arie?
Als u het weet, kan ik dan bij U terecht?

Media: afzeik-TV

In de film EdTV komt de volgende uitspraak voor: "Vroeger was je bijzonder en vervolgens werd je bekend. Tegenwoordig word je bekend en dientengevolge bijzonder." Zie daar het Big Brother-effect. Deze film stamt echter uit 1999 en inmiddels zijn we nog weer verder afgegleden.

Anno 2002 word je al bijzonder als iedereen wordt neergesabeld en jij buiten schot weet te blijven. Dat heet Afzeik-TV. Over ons aller Chazia-dezwaksteschakel-Mourali had ik al eens een episteltje geschreven, de nieuwste culturele aanwinst op de Nederlandse televisie is Idols. Niet de eerste talentenjacht op TV, wel de eerste die de genante taferelen tijdens de voorselectie integraal uitzendt. Men stelt bij de inschrijving kennelijk duidelijk dat men op zoek is naar iemand met uitstraling en zangtalent en laat vervolgens doodleuk allerlei kneuzen optrommelen. Eén fotootje of cassettebandje was genoeg geweest om de slachtoffers een hele reis te besparen. Overigens hebben de juryleden volkomen gelijk als ze iemand afwijzen, ze zijn duidelijk genoeg in hun doelstelling, maar sommige mensen moeten tegen zichzelf worden beschermd. Of tegen hun moeder.