Media: Storms zoekt zelf hulp
De altijd zo voortvarende Pieter Storms ziet het zelf even niet meer zitten in het probleem van Melanie en haar Costaricaanse Esteban. Om niet opgehelderde redenen besloten die via een omslachtige weg met elkaar in het huwelijk te treden, namelijk op het Costaricaanse Consulaat in New York. Dat is vragen om problemen en die hebben ze nu dan ook. De door Storms in uiterst opbouwende gesprekken als bijdehante topambtenaren! en een eigenwijze burgemeester! aangesproken overheidsfunctionarissen beweren dat New York schriftelijk moet verklaren dat er geen bezwaar is tegen dit huwelijk, terwijl Storms beweert dat het juist ontbreken van een schriftelijk bezwaar volstaat. Een schermutseling met een woordvoerder op het Ministerie van Buitenlandse zaken mocht ook niet baten, Pieter belandde zelfs een paar uur in de politiecel. "Ik wil je chef spreken!" bulderde hij tegen de agent. "Dat komt goed uit, daar gaan we nu naartoe," repliceerde de agent terwijl hij de handboeien tevoorschijn pakte. Uiteindelijk vond Pieter het allemaal wel stoer.
Storms bedient zich van onnavolgbare methodes om zijn gelijk te krijgen. Stampvoetend en molenwiekend werkt hij zich menige bespreekkamer is en vervolgens drukt hij de "bewijsstukken" onder de neus van de boosdoeners. Die zien ook wel dat het geen echte bewijsstukken zijn maar slechts een snelhechter met copietjes waarin Storms met een gele stift de voor hem belangrijke passages heeft gemarkeerd. Daarom krijgt hij niet altijd de antwoorden die hij wil. En dat terwijl je, als je zijn reportages bekijkt, toch overtuigd bent van zijn gelijk - op dezelfde manier als hij je wil doen geloven dat je in een Citroën type ruimtevoertuig een metertje of 20 naar achteren kunt lopen (onderweg overleggend met een heel bijstandsteam) om met een verse kop koffie weer in de stoel te zakken. Als je het maar slim filmt is alles waar. Totdat hij dus op de zaak Melanie en Esteban stuitte. Nu vraagt hij de kijkers om hulp. Is het daadwerkelijk zo dat er een verklaring van geen bezwaar moet zijn of is het ontbreken van het tegengestelde voldoende? Dat zou het leven een stuk overzichtelijker maken. Nummerborden werden overbodig zolang er geen stukken zijn waarin staat te lezen dat je geen kenteken hebt. Verzekeringspapieren? Allemaal de vuilnisbak in totdat iemand met het schriftelijke bewijs komt dat je niet verzekerd bent.
Maar, mijnheer Storms, ik heb de oplossing. Deze bestaat uit twee stappen. 1. Laat uw advokaat een brief sturen aan de tegenpartij. 2. Indien niet het gewenste antwoord, stap naar de rechter, een prima platform waar burgers en instanties hun geschillen kunnen laten toetsen.

Media: Topcrimineel
De Telegraaf stond bol van de rouwadvertenties na het onverhoopt verscheiden van C. van H. te A. "Je was de enigste," en meer hoogstaand proza. Hun topcrimineel is niet meer. Het was niet zomaar een crimineel, nee, het was een topcrimineel. Naast de Kwalitaria en de Topslager hebben we namelijk ook de Topcrimineel. Die voldoet aan een speciaal keurmerk en dat mag je dan bijvoorbeeld op je busje zetten. Of in advertenties:

Liquidatie bestellen?
C. van H. te A. bellen!
(lid van de orde van Topcriminelen)
www.c.van.h.te.a.nl

Een schrandere voorbijganger droeg op zijn eigen manier een steentje bij aan het rouwbeklag.

Verkeer: wegwerkzaamheden
Het televisieprogramma "Blik op de weg" interviewde een chauffeur die met meer dan 150 km/u in de wegwerkzaamheden reed, waar 70 km/u was toegestaan. Het argument van de goede man was: "het was tweede pinksterdag dus er werd niet gewerkt." Deze kapitale denkfout wordt door veel mensen gemaakt en ik bepleit dan ook de afschaffing van het bord met het mannetje met het schepje.

Dit is te abstract voor de gemiddelde sufkut want zodra het mannetje met het schepje door het autoraam niet live wordt waargenomen neemt men aan dat de bijbehorende maatregelen niet gelden. Trouwens, buiten kantooruren neemt men zelfs al aan dat het mannetje met het schepje er wel niet zal staan. Toch zijn er redenen op te noemen waarom de wegbeheerder (een professional, mag je aannemen) bepaalde maatregelen treft. Ik noem er een paar (waarschuwing: wat nu volgt is belerend!):
1) De weg is te smal voor een sufkut om er met 150 km/u veilig te kunnen rijden.
2) De noodvangrails zijn te licht om een sufkut in een auto met 150 km/u op te vangen.
3) Als het fout gaat staan er in de berm allerlei obstakels die te hard zijn voor een sufkut om met 150 km/u ongeschonden tegenaan te botsen. Denk aan containers, keten, graafmachines, bouwvoorraad en niet te vergeten broodtrommels van wegwerkers.
4) De weg maakt onverwachte bochten die de gemiddelde sufkut met 150 km/u niet genomen krijgt.
5) De invoegstrook zou nog wel eens ingekort kunnen zijn zodat invoegende auto's niet de kans krijgen om de snelheid aan te passen aan de met 150 km/u langszoevende sufkutten.
6) Je maakt mensen bang die zelf niet in staat zijn 150 km/u te rijden.
Kortom, om de sufkut terwille te zijn pleit ik voor het algemene gevarenbord bij wegwerkzaamheden zodat het mannetje met het schepje met pensioen kan. Op het onderbord komt dan te staan: "sufkutten".